скро́мніца, ‑ы,
1. ж. Жан. да скромнік.
2. м. і ж. Разм. Тое, што і скромнік. Хлопчык-скромніца. Дзяўчынка-скромніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)