скро́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Скрэбці. Скробаць лапатай.

2. Рабіць шорхат трэннем; шаркаць. Скробаючы ботамі, у пакой увайшоў меншы сын Варанкевіча, хлопчык гадоў дзевяці. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)