Аднакр.да скрэбці. Падаў [дзед] хлопцу вялую руку і скрабянуў чамусьці па яго далоні скурчаным каравым пальцам.Брыль.Тое, што сказаў Тарас, раптам скрабянула яго [Лоўгача] самалюбства.Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)