скло́чны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які мае адносіны да склокі, з’яўляецца склокай. Склочная справа.

2. Схільны да склок. Склочны чалавек. Склочны характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)