сіп 1, ‑у,
Тое, што і сіпата; асіпласць.
сіп 2, ‑а,
Буйная птушка падатрада сапраўдных драпежных з бурым апярэннем і белым пухам на галаве і шыі (жыве ў высакагорных раёнах).
[Ад грэч. gyps, gypós — каршун.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)