серыцыт, ‑у, М ‑цыце, м.

Мінерал, тонкалускаватая з шаўкавістым бляскам або валакністая разнавіднасць каліевай слюды.

[Ад лац. sericus — шаўковы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)