серпенцін, ‑у, м.

Паласаты мінерал белага, зялёнага і іншых колераў з разнастайнымі адценнямі. Правая рука з каменным бранзалетам з серпенціну адкінута. Караткевіч.

[Ад лац. serpens — змяя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)