шыракара́дны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Звязаны з прымяненнем шырокіх міжрадкоўяў пры сяўбе некаторых сельскагаспадарчых культур. Шыракарадная сяўба. // Прызначаны для такой сяўбы. Шыракарадныя сеялкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)