Разм. Хутка, жвава, імкліва рухацца, ісці і пад. Маці стаяла на дварэ і праводзіла вачамі фурманку, што шыбавала ў бок лесу.Колас.Яшчэ на золку паўз будку шыбуюць у лес местачкоўцы.Навуменка.Дарогай вернаю сахаты Шыбуе проста да ракі.Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)