штабель, ‑я;
Роўна складзеныя ў адзін рад дошкі, бярвенні, будаўнічыя матэрыялы і пад.
[Ад ням. Stapel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штабель, ‑я;
Роўна складзеныя ў адзін рад дошкі, бярвенні, будаўнічыя матэрыялы і пад.
[Ад ням. Stapel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)