шпіг, ‑у, м.
Разм. Прасоленае падскурнае свіное сала (у кавалках). У Віктара засталіся тры сухары і невялікі шкуматок шпігу. Навуменка.
[Польск. szpik ад ням. Speck.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)