шклапла́стыкі, ‑аў; адз. шклапластык, ‑а, м.

Пластычныя матэрыялы, якія складаюцца з шкловалакністага напаўняльніка, змацаванага сінтэтычнай смалой, і вызначаюцца трываласцю і лёгкасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)