шкарлупі́нне, ‑я, н., зб.

1. Шкарлупіны. На белым пяску валяюцца рэшткі шкарлупіння ад яек балотных і вадаплаўных птушак. В. Вольскі.

2. перан. Што‑н. непатрэбнае, лішняе, што не мае значэння для сутнасці чаго‑н. Адрозніваць істотнае ад пустога шкарлупіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)