шкадлівец, ‑ліўца, м.
Разм. Шкадлівы чалавек. [Арцём:] — Эх, думаю, шкадліўцы паганыя, падагнулі хвасты. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)