шчытано́сец 1, ‑носца,
У старажытнасці — воін, які быў узброены шчытом (у 1 знач.).
шчытано́сец 2, ‑носца,
Невялікае млекакормячае Паўднёвай Амерыкі, верх якога пакрыты рагавым панцырам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)