шапата́нне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шапатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Пасля кожнага ўзмаху вясла кружацца віркі.. з ціхім, залівістым шапатаннем. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)