сфі́нктэр, ‑а, м.
Спец. Кольцападобная мышца, скарачэнне якой замыкае або звужвае якую‑н. вонкавую адтуліну або выхад з трубчастага органа. Сфінктэр прамой кішкі.
[Грэч. sphinktēr.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)