счарці́ць, счарчу, счэрціш, счэрціць; зак., што.

1. Скапіраваць (чарцёж, план і пад.). Счарціць схему.

2. Разм. Чэрцячы, зрасходаваць. Счарціў усю паперу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)