Тое, што і сасмагнуць. Апошнюю кроплю з біклагі не п’юць [салдаты], хоць сасмяглі зусім.Гаўрусёў.Твар лейтэнанта быў белы, як крэйда, губы сасмяглі.Курто.А лета было сухім, без дажджынкі, зямля сасмягла, патрэскалася.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)