самапа́льнік, ‑а,
У старажытнасці — воін, узброены самапалам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самапа́льнік, ‑а,
У старажытнасці — воін, узброены самапалам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)