самагуды, ‑аў; адз. няма.
Нар.-паэт. У казках — гуслі, якія іграюць самі сабою. / у вобразным ужыв. Спяваюць вятры-самагуды. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)