сакрэдыто́р, ‑а, м.

Асоба або ўстанова, якая крэдытуе каго‑, што‑н. разам з іншай асобай або ўстановай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)