роспач, ‑ы,
Стан, пачуццё крайняй безнадзейнасці, упадку духу, выкліканы якім‑н. няшчасцем, непрыемнасцю і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
роспач, ‑ы,
Стан, пачуццё крайняй безнадзейнасці, упадку духу, выкліканы якім‑н. няшчасцем, непрыемнасцю і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)