рэтраншэме́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Уст. Умацаванне, размешчанае ззаду галоўнай пазіцыі таго, хто абараняецца.
[Фр. retranchement.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)