рэйдаві́к, ‑а, м.
Удзельнік рэйду 2. Дзяўчаты перакладваюць у прыполе клубкі і папраўляюць хусткі. Рэйдавікі прысядаюць да іх. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)