рэцэ́птар, ‑а,
Канцавыя ўтварэнні адчувальных нервовых валокнаў (у арганізмах жывёл і чалавека), якія ўспрымаюць раздражненні з навакольнага і ўнутранага асяроддзя і ператвараюць іх у нервовыя імпульсы.
[Ад лац. recipio — успрымаю.]
рэцэпта́р, ‑а,
Работнік аптэкі, які прымае заказ на прыгатаванне лякарства па рэцэпту ўрача; фармацэўт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)