разумне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Набірацца розуму, станавіцца разумным, разумнейшым. [Чарнавус:] Я цешыўся, як .. [дачка] расла, разумнела, станавілася свядомым чалавекам... Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)