разява́цтва, ‑а, н.
Разм. Крайняя рассеянасць і няўважлівасць; паводзіны разявакі. Карыстаючыся давер’ем, а ў асобных выпадках разявацтвам хатніх гаспадынь, .. [жанчына] займалася крадзяжом. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)