разамкну́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад разамкнуць.
2. у знач. прым. Раз’яднаны, з прамежкамі (пра строй). Разамкнутая шарэнга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)