разахво́ціць, ‑ахвочу, ‑ахвоціш, ‑ахвоціць;
1. Разбудзіць у кім‑н. мацнейшую ахвоту рабіць што‑н.
2. Прымусіць страціць ахвоту, жаданне рабіць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разахво́ціць, ‑ахвочу, ‑ахвоціш, ‑ахвоціць;
1. Разбудзіць у кім‑н. мацнейшую ахвоту рабіць што‑н.
2. Прымусіць страціць ахвоту, жаданне рабіць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)