расшчабёнка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшчабеньваць — расшчабяніць.

2. Дробны шчэбень для запаўнення прамежкаў паміж камянямі ў бруку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)