раско́ўзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зрабіцца слізкім, коўзкім ад язды, катання. Дарога раскоўзалася.

2. Захапіцца катаннем, коўзаннем. Хлопцы раскоўзаліся на каньках.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Размазацца, расцерціся, раскідацца ад коўзання. Гразь раскоўзалася. Салома раскоўзалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)