рама́тус, ‑у, м.
Разм. Рэўматызм. Нягледзячы на тое, што ў канцылярыі было цёпла, пісар сядзеў у валёнках, бо меў у нагах раматус. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)