рагато́к, ‑тка, м.
Кароткі, стрыманы рогат (у 1 знач.). З тым жа вясёлым, бесклапотным рагатком [Яўхім] шухнуў у твань. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)