рабаўніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які прыводзяць да разарэння каго‑н.; грабежніцкі. Рабаўніцкая палітыка царскага ўраду. Рабаўніцкая рэформа 1861 г.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)