рабаўлада́льнік, ‑а, м.

У рабаўладальніцкім грамадстве — прадстаўнік пануючага класа, які валодае ўсімі сродкамі вытворчасці і рабамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)