Тое, што і пужлівы. [Цімох] трымае за аброць маладога пудлівага каня, на якім прыехаў па гасцей.Пальчэўскі.Цікаўны і пудлівы абывацель адным вокам пазіраў з-за фіранкі на вуліцу.Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)