псіхапа́т, ‑а, М ‑паце, м.
Чалавек, які хварэе на псіхапатыю. // Разм. Узбаламучаны, неўраўнаважаны чалавек; псіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)