прыпало́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Трохі напалохаць; прыстрашыць. — Цяжкасці мяне прыпалохалі, як ты казала, бугры на дарозе. Усё неяк да спакойнага кроку цягнула, не ў ногу з жыццём ішоў... Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)