прыгнёт, ‑у, М ‑гнёце, м.
Дзеянне паводле дзеясл. прыгнесці — прыгнятаць (у 2 знач.); жорсткі ўціск, эксплуатацыя. Класавы прыгнёт. Нацыянальны прыгнёт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)