1. Вялікае мноства, безліч. Пад добры год у глінішчы была процьма рыжыкаў.Васілевіч.На ўзмор’і народу — калі ні прыедзеш — процьма, кішмя кішыць.Гартны.З процьмы думак — Не вытканых кроснаў — Мне запомніўся узор — дзераза...Іверс.
2.Уст. Бездань, прорва. Цёмна ў вачах зрабілася, як бы ў бяздонную процьму [Юлька] паляцела.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)