проціпаказа́нне, ‑я,
1. Асобная прыкмета або абставіны, якія паказваюць на немагчымасць або шкоднасць ужывання, прымянення чаго‑н.
2. Чыё‑н. паказанне, якое пярэчыць паказанню другога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)