праве́раны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад праверыць.
2. у знач. прым. Які даказаў сваімі паводзінамі, работай наяўнасць патрэбных якасцей; выпрабаваны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)