правэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Зрабіць вэнджаным. Правэндзіць мяса.

2. і без дап. Вэндзіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)