пратле́ць, ‑ее; зак.

1. Паддацца тленню, прагнісці. Тканіна ад сырасці пратлела.

2. Тлеючы, зусім, да канца згарэць. Дровы ў печы пратлелі.

3. Прабыць які‑н. час у стане тлення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)