прастакры́лыя, ‑ых.

Атрад насякомых з больш грубымі (з дзвюх пар) пярэднімі крыламі і грызучымі ротавымі органамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)