прасо́дыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Сістэма вымаўлення націскных і ненаціскных доўгіх і кароткіх складоў у мове.

2. Вучэнне аб суадносінах складоў у вершы; вершаскладанне.

[Грэч. prosōdia — націск, прыпеў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)