прасла́ўлены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад праславіць.
2. у знач. прым. Славуты, які заслугоўвае славы. Праслаўлены пісьменнік. Праслаўлены герой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)