праскрэ́бці, ‑скрабу, ‑скрабеш, ‑скрабе; ‑скрабём, ‑скрабяце; пр. праскроб, ‑скрэбла і ‑скрабла, ‑скрэбла і ‑скрабло; зак., што.

1. Скрабучы, зрабіць у чым‑н. дзірку.

2. і без дап. Скрэбці некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)