прашыбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак.
Разм. Хутка прайсці, праехаць. Уздымаючы клубы пылу, міма прашыбаваў грузавік. Асіпенка. Ці яму здалося, ці хто сапраўды прашыбаваў па вуліцы. Ус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)